De Bilt

Tja, als we wegrijden is het nog mooi weer...

Maar richting Parijs wordt het allengs slechter. Regen, onweer en bij Parijs zelf echte hoosbuien. Bij sommige viaducten rijden we door 30 centimeter water.

















Tel hierbij de vele wegwerkzaamheden en het hoeft niet te verbazen dat we enorme vertraging oplopen. Over 180 km doen we 4,5 uur. Daarna zijn we Parijs voorbij en loopt het tot aan Antwerpen goed met wisselend weer. Wel worden we als "zwaar" verkeer (> 3,5 ton) bij Lille omgeleid. 

Voor Antwerpen staat er weer een file: van Waasmunster tot aan de ring. Volgens de TomTom is daar een uur vertraging. We besluiten om te rijden over Brussel, vanaf Gent via de E40. We maken dan wel kilometers, maar achteraf blijkt onze totale omweg 60 kilometer geweest te zijn.

We zijn voorlopig af van het idee dat je ook over Parijs zou kunnen als je uit Zuid Frankrijk komt. Volgende keer maar weer over Nancy/Metz.

We arriveren 's avonds om half 10 in De Bilt.

Joigny

Vandaag beginnen we aan de 2 of 3 etappes richting huis.

Voordat we op autoroute zijn kopen we nog fruit, knoflook en olijfolie bij een grote, ruim voorziene, kraam aan de provinciale weg. Het is meer een open winkel eigenlijk, met producten uit de streek en vers van het land.

We willen de autoroute nemen en bij Dijon besluiten hoe we verder gaan. Achteraf niet zo verstandig kiezen we er voor om over Parijs te gaan. 

Halverwege de totale tocht stoppen we zo'n 130 kilometer voor Parijs voor de nacht en vinden een plaats in Joigny, op de Camping Municipale. 

Dat blijkt een prachtige, rustige camping te zijn met heel goede voorzieningen en ruime plaatsen. De rivier de Yonne stroomt aan de andere kant van de weg. 

Het is nog mooi weer, maar het weerbericht voorspelt niet veel goeds voor de andere dag.

Goudargues

We besluiten dat we vanaf Goudargues in een paar dagen naar huis gaan. Er komen hier temperaturen van 33-34 graden aan, en we zijn al 6 weken op pad.

Vandaag gaan we lekker lunchen in Goudargues. Sinds we hier 25 jaar geleden waren is er in het dorp nauwelijks iets veranderd, maar er zijn wel restaurants bijgekomen. Inclusief de (2) ijssalons tellen we er in totaal tien. Niet gek voor een dorp met 900 inwoners.

Onze eerste keuze, La Galantine, is al ruim volgeboekt zo bleek een paar dagen terug. 

We belanden op het terras van Chez Marianne, aan het water. We kiezen het menu en eten er voortreffelijk. 

Het nog lege terras van Chez Marianne

De zondagsmiddaglunch is in Frankrijk nog steeds een groot familiegebeuren. De terrassen van de restaurants zitten vol met complete families. Veel toeristen zijn er (nog) niet, de klanten komen uit het dorp en wijde omgeving. 

Goudargues

We blijven een paar dagen in deze heerlijke rustige plaats.
We lezen, we luieren en maken een fietstochtje.

Eind jaren 80 kwamen we vaak in Goudargues. We kampeerden dan op de camping Le Mas de Rome. Tegenwoordig zou je het kamperen bij de boer noemen. 

In veel groen en ruigte stonden we met onze tent aan de oever van de rivier. 100 meter verderop bleef deze ook 's zomers diep genoeg om te zwemmen. 











Uit het dorp gaan we met een bruggetje de Cèze over. We vinden de weg naar de camping Mas de Rome en fietsen er heen. Er is werkelijk niets veranderd. Zelfs het oude bord bij de ingang staat er nog. De nieuwe prijzen zijn er over heen geplakt, in euro's dat wel. 
We maken foto's die oude herinneringen oproepen.

We fietsen vanaf daar naar een Intermarché aan de D220 die er vroeger niet was. Er is even een gemeen steil klimmetje, maar eenmaal er overheen freewheelen we naar de supermarkt en weer terug naar onze camper op La Grenouille.

Goudargues

We rijden naar Goudargues via Chusclan. In Chusclan is een camperplaats waar je goed kan storten en water innemen. Het is een fijne plek, tegenover een wijnhuis, we waren er eerder. Wel heel erg in de zon en geen schaduw.

In Goudargues vinden we op camping Le Grenouille een mooie schaduwrijke plaats. We willen er een paar dagen blijven.

In het dorp is alles als van ouds en nog steeds even rustig en idyllisch. 

Avignon

De camping waar we staan ligt op een eiland in de Rhône, het eiland Barthelasse. We fietsen over het fietspad langs de Rhône en verkennen het eiland. Zoals bijna overal in het buitenland houden mooie fietspaden vrij snel op, zo ook hier. Het eiland is vrij groot, er is tuinbouw, landbouw en wijnbouw te vinden. 





Tegen 4 uur vertrekken we naar de stad: trap op, brug over en je staat voor de poort. Eerst naar de Place d' Horloge, waar we een ijsje nuttigen, dan via smalle straatjes naar het Palais des Papes. Hier waren we vaker, maar het is elke keer weer indrukwekkend. 
























We lopen helemaal naar boven naar de Jardin des Doms op de Rocher des Doms, 30 meter boven de Rhône. Daar heb je aan alle kanten een geweldig uitzicht over de rivier en het land, ook richting Middellandse zee. De zee zie je niet, maar de bergen die eerst nog komen wel. Het is mooi, helder weer, zodat alles heel goed te zien is.

In Avignon is het heel rustig, er zijn wat congresgangers en nog weinig toeristen. Wel natuurlijk weer groepen Japanners. Ze zijn te herkennen aan hun vrolijke hoedjes en bij regen aan de parapluutjes. 

Er zijn ook Nederlanders, meest pensionado’s. We worden er niet altijd vrolijk van. We zien een Nederlander die pontificaal een Telegraaf in de kontzak van zijn (korte) broek heeft gestoken. De krant heeft hij zo gevouwen dat in de kop op de voorpagina de naam van Geert Wilders goed te lezen is. Zeker aan het cruisen om FN aanhangers op te pikken…



Na een biertje op een terras bij de tegenover de papen vinden we binnen de muren maar buiten het drukke toeristengebied een restaurant (La Cour d'Honneur) waar we buiten heerlijk eten.

Avignon

Vandaag gaan we naar Avignon, over binnenwegen. We rijden door de Verdon, een landstreek waar we niet eerder waren. Het is bewolkt met af en toe zon, maar ook een spat regen. 

Het is een mooie tocht, met veel wijnbouw en Chateaus en Domaines. Er zijn opvallend veel graanvelden, waar je eigenlijk wijngaarden zou verwachten. Cor heeft als theorie dat het gebied vergrijsd is en de wijnboeren op leeftijd raken en geen opvolgers kunnen vinden. Wijn is erg intensief, in tegenstelling tot graan – vandaar. En er zal wel subsidie zijn om oude wijngaarden te ruimen.

















Het is geen toeristisch gebied. Kleine dorpen met een kern waar wat oude mannen op bankjes zitten. In Jouques stoppen we een tijdje. Mooi dorp, met oude bomen en huizen.

Het laatste stuk gaan we noodgedwongen over de A7, de N7 is vanwege werkzaamheden alleen open voor auto's die niet zwaarder zijn dan 3,5 ton en niet hoger dan 3,10 m. Aan allebei voldoen we net niet.

In Avignon kiezen we dezelfde camping als vorig jaar, camping Bagatelle aan de Rhône. We staan er prima, recht tegenover het Palais des Papes aan de andere oever. Er zijn veel bomen die zowel de zon als de regen (een tijdje) tegen houden.

La Motte

We doen eerst boodschappen in een Intermarché in de buurt. We zijn aan de Franse zuidkust, het is hier behoorlijk chique, dat zie je terug in de supermarkt.


Ons doel voor vandaag is La Motte, een klein dorp op de route naar Avignon. We proberen de Gorges du Loupe te vermijden (want waarschijnlijk smal met uitstekende rotsen aan de kant van de weg) maar komen er toch in terecht omdat de uitgezochte alternatieve weg barré is. 

De weg valt mee en het is een prachtige tocht, die ons ook door het centrum van Grasse voert. Bergen links en rechts, met af en toe mooie vergezichten. 














La Motte ligt vlak bij het stroomgebied van de Argens, een erg mooi glooiend landschap met veel wijnbouw. 

In het centrum van het dorp is het opvallend druk met lokale bevolking. Er blijkt een begrafenis te zijn, in en buiten de kerk zijn heel veel mensen.








Onze hele tocht vandaag is het onverwacht goed weer, maar aan de andere kant van de berg zien we donkere wolken zich opbouwen. Tegen de avond gaat het regenen en koelt het af. 

We zitten wel nog lang met de deur open.

Cagnes-sur-Mer

Ortonovo ligt in de buurt van de A8 langs de kust. Vlak bij onze plek voor de nacht is een opgraving van een Etruskische nederzetting. 

De A8 en de andere wegen langs de kust volgen de oude Romeinse wegen. Dat is logisch, want een klein stukje verder beginnen de bergen en zowel toen als nu was het daar lastig wegen aanleggen.




Het is voor deze trip onze laatste tocht in Italië. Via de tolweg rijden we richting Frankrijk en vinden een plaats voor de nacht in Cagnes-sur-Mer. Mooie camping, maar een beetje ingeslapen.

In San Gimignano hadden we wel gestort maar geen water genomen en in Ortonovo waren geen voorzieningen. Nu is ons water geheel op, maar gelukkig heeft onze Duitse buurman een waterslang van 50 meter bij zich die we mogen gebruiken, zodat dat probleem snel is opgelost. 

We zitten tot laat buiten.

Ortonovo

We willen vandaag ergens aan de westkust komen om daarna richting Genua te gaan. We komen daarom in de buurt van Pisa en rijden om via de binnenstad, want we willen de scheve toren na alle plaatjes die we al heel lang kennen in het echt zien. 

We parkeren in Vinneto Venezia, een grote straat met goed uitziende huizen, niet ver van een van de poorten van de stad. We kunnen de weg naar de Duomo niet direct vinden en zien zodoende vrij veel van de binnenstad. Het ziet er versleten en verwaarloosd uit, dat geeft mooie plaatjes, maar zegt natuurlijk wel iets over de economie van deze streek. 

De Duomo en de scheve toren daarentegen zien er verblindend mooi uit. De scheve toren is echt een fenomeen omdat hij eigenlijk vanaf het begin bij de bouw al uit het lood was. In 1173 werd met de bouw begonnen, toen ze bij de derde verdieping waren in 1274 was de toren al scheef. Hij staat nu 5 meter 40 uit het lood, maar het schijnt wel veilig te zijn. Spectaculair! Pisa ligt in een rivierdelta, dus de ondergrond is vrij slap. 

Bij terugkomst bij onze camper wacht ons een onaangename verrassing: er is geprobeerd in te breken. Een van de zijruiten is stuk geslagen. Het is dubbelglas, alleen de buitenste ruit is stuk. We proberen een politiebureau te vinden om aangifte te doen, maar alles is dicht. Het is zondag en morgen is het een nationale feestdag. Omdat er niets gestolen is en er alleen een goed zichtbare schade is wagen we het erop om zonder aangifte toch bij de verzekering aan te kloppen.

We gaan op weg naar een camping aan de kust. Dat blijkt geen goed idee te zijn. Het is er druk, alles is vol. Dan maar een camping die wat meer in het binnenland ligt. We zijn in de buurt van Carrara, bekend van de marmergroeven. 

We vinden veel smalle, kronkelende bergweggetjes op ons pad, rijden kennelijk verkeerd en blijken een rondje te rijden. Daarbij komen we door wijken van Carrara waar de armoede op je af komt. Wanneer je verdwaalt, zoals wij nu, kom je vaak op plaatsen waar het mooie beeld van de toeristenindustrie wordt bijgesteld. 

Uiteindelijk komen we op een camperplaats terecht in Ortonovo. Goede plek maar zonder voorzieningen, we zijn de enigen. Aan de andere kant van de parkeerplaats is een bar/restaurant waar een karaoke-feestje plaatsvindt. Iedereen blijkt dank zij de versterking hard te kunnen zingen, maar niet altijd even zuiver. Omdat het er merkbaar gezellig aan toe gaat is het voor ons niet vervelend.

San Gimignano

Vanaf de camperplaats gaat elk uur een shuttlebusje naar de stad, het is ongeveer 2,5 km maar erg steil. Het is een beetje druilig weer, af en toe een paar spatjes. 

We nemen het busje van 13.30 uur en worden afgezet bij het voetpad naar de stad. 




We herinneren ons nog veel van de stad: smalle straten naar boven met veel luxe winkels: worst, ham, kaas, tassen, aardewerk, gebak en ijs. En torens natuurlijk, veel torens. Het is behoorlijk druk overal. 

Kennelijk is er een of ander feest aan de gang of aanstaande: overal zijn in de straten luidsprekers neergezet, waar veel te hard veel te vervelende muziek uitkomt. Niet aangenaam en ook niet passend bij de chique winkels. 









We willen in elk geval de kapittelkerk (Collegiata) bezoeken, die rondom van grote fresco's is voorzien. Aan de ene lange kant zijn het voorstellingen uit het oude testament, aan de andere kant uit het leven van Jezus. We hebben deze kerk en de fresco’s al eerder gezien, maar wilden er beslist naar terug. In de kerk is het rustig. De fresco's zijn prachtig.

Na een paar boodschappen gaan we terug met onze shuttlebus. Het is inmiddels mooi weer geworden, zodat we nog lekker buiten kunnen zitten.

San Gimignano

We rijden eerst naar Perugia om boodschappen te doen en vervolgens naar San Gimignano langs Lago Trasimeno. Daar stoppen we om koffie te drinken en te genieten van het uitzicht. Het meer ligt er verstild bij, vlak voordat het gaat regen. We kunnen nog net een paar mooie foto's maken. 

Meestal hebben we de navigatie op “snelwegen vermijden” staan, maar voor de doorsteek naar San Gimignano nemen we de autoweg richting Siena. 

Bij de rotonde onderaan Sam Gimignano worden we opgewacht door een man op een scooter die ons naar een camperplaats “dwingt”. Het is de manier waarop drugsrunners werken, we hadden er al over gelezen, tamelijk agressief eigenlijk want op eigen en TomTom kracht waren we er ook gekomen.

De camping is clean, maar de toiletten zijn niet erg schoon en in aantal beslist ontoereikend.

Assisi

We rijden richting Assisi en belanden op de parkeerplaats Porto Nuovo aan de voet van de stad. Daar zou je volgens de gidsen met een camper kunnen overnachten, maar het lijkt toch meer op een gewone parkeerplaats met heel veel touringcars. Wel worden we bij de ingang waar je een ticket moet nemen automatisch herkend als “camper” (met het bijbehorende tarief…). De beheerder wijst ons waar we mogen staan, gewoon op de plaatsen voor personenauto’s. We nemen 2 plekken in beslag.

De stad ligt veel hoger, maar gelukkig kunnen we eerst via een paar roltrappen omhoog. Het weer is goed en helder, de stad ligt op een berg met mooie uitzichten. 

Ons doel is de basiliek van Franciscus. Die blijkt precies aan de andere kant van de stad te liggen. Assisi verrast ons als prachtige stad en het is geen straf om er door heen te lopen (behalve dan dat er veel geklommen en gedaald moet worden). De kerk heeft mooie wandschilderingen over het leven van Franciscus, de klim is beslist de moeite waard.

Op een paar km afstand vinden we een plaats voor de nacht op camping Village Assisi. De camping maakt een wat afgetrapte indruk. Er zijn wel goede voorzieningen, met een langzame Wifi. ’S Avonds zie je vanaf de camping Assisi prachtig verlicht liggen.

Loreto

Rustig dagje in Loreto. 's Middags lopen we naar boven naar de kathedraal. Het is minder druk dan de vorige keer dat we hier waren, maar het is nog even indrukwekkend.

Het uitzicht op het plateau bij Porta Marina is weer prachtig. Verder zijn vrijwel alle winkels, maar ook de meeste terrassen, dicht vanwege de woensdag sluiting. Gelukkig zijn de ijssalons open.


Op weg naar beneden lopen we langs de Poolse begraafplaats. Bij de slag om Loreto in 1944 zijn aan geallieerde kant veel Poolse soldaten omgekomen, er is een aparte begraafplaats voor hen ingericht met zo’n 1.300 graven.

Loreto

Het is een lekkere ochtend op de camping, na de koffie gaan we pas om 13.00 uur rijden. Eerst doen we voor een paar dagen boodschappen. 













We rijden vervolgens via de tolweg richting Ancona. Ons doel is Loreto. We waren daar in het najaar, op de rustige en goedkope camperplaats heb je een prachtig uitzicht over een stuk van de kust en de zee. Loreto wordt deze vakantie ons verste punt, vanaf hier willen we naar de westkust en dan naar het noorden en naar Frankrijk.

Ons uitzicht, let op de aambeeldvorm van de wolk

In de avond bouwt zich in de buurt onweer op, maar het bereikt ons niet.